Winnie
Momenteel wonen er drie poezen in onze cattery, drie generaties.
Onze eerste poes, zoals eerder al vermeld is Winnie (Melissa de pluche palace). Het was liefde op het eerste zicht, zij is zeer aanhankelijk en ligt graag bij de mensen in de buurt.
Winnie is voor een Maine Coon niet erg groot, zij is eerder een kleine poes maar heeft in haar bloedlijn wel zeer mooie afstammelingen. Wat het belangrijkste is, is dat zij haar geweldige, rustige karakter doorgeeft aan haar kittens, die trouwens door de keuze van een goede kater wel groter zijn. Haar kittens doen het ook prima op shows, maar zelf gaat ze niet op show.
Winnie is een fantastische moeder voor haar kittens, ze heeft amper hulp nodig, maar laat met grote trots wel iedereen die dat wil haar kittens bewonderen. Wij hebben dan ook geen problemen om voor haar lieve kittens goede nieuwe bedienden te vinden. Verschillende van haar kittens zijn naar Nederland verhuisd, oa naar Cattery Dreamcatcher.
Voor haar allereerste nestje hebben we haar in contact gebracht met Bleu van Riet Van Kouwen. Vier kittens waren het resultaat, drie katers en een poesje. Deze kittens kregen de namen van Griekse goden en godinnen, nl. Ares, Eros, Hades en Aegle.
Aegle was dus het enige poesje, en is bij ons gebleven.
¤ Naar de stamboom van Winnie

Aegle
Aegle is net als haar mama een Brown tabby poes, ook een iets kleiner type poes, maar geeft zeer mooie kittens, met warme kleuren en een lief karakter.
Aegle is als jonge poes op show geweest, met mooie resultaten, zij behaalde drie maal de beoordeling CAC, jammer genoeg wel twee maal van dezelfde keurmeester en kreeg daarom dus haar titel van Champion nog niet. Met het ouder worden werd Aegle erg onrustig en zelfs boos op show, waardoor we dus beslist hebben om haar niet meer te laten deelnemen aan shows. Het moet per slot van rekening leuk blijven voor de poezen ook.
Aegle is ook een echte knuffelpoes, met een voorliefde voor de warme plaatsjes in huis. Zij kan ook echt “babbelen” zoals zovele maine coons dat kunnen. Ze zal je steeds warm komen begroeten en een knuffel komen vragen.
Toen Aegle de leeftijd bereikte waarop ze een nestje mocht hebben, hadden we reeds een eigen kater gevonden en die werd dus de papa van Aegle haar eerste kittens. Deze werden geboren in november 2007. Vier katers en weer één poesje. Het was alsof het voorbestemd was, ik was reeds een tijdje op zoek naar een blauwe poes om onze cattery uit te breiden, en het enige poesje in dit nest was een blauw tabby. De katers waren allen donker van kleur. Angel is dus ook bij ons gebleven en zo wonen er nu dus drie generaties poezen bij ons.
¤ Naar de stamboom van Aegle

Angel  ( † 31 juli 2010 )
Angel is de benjamin van onze coonbende. Ze is geboren op 12 november 2007 als enige poesje tussen vier katers.
Zij is een iets groter type dan haar mama en grootmoeder, en heeft betere uiterlijke kenmerken van de Maine Coon. Ze heeft een mooie, warme blauwe kleur, met een tabby-patroon, mooie grote oren met grote pluimen en haar staart is mooi dik.
Zij heeft nu reeds het begin van een erg mooi kraag. Ze is nog redelijk jong, aangezien de Maine Coon pas volgroeid is op de leeftijd van vier jaar, ziet het ernaar uit dat Angel een erg mooie poes zal worden.
Als kitten behaalde ze op de show in Deinze een speciale prijs en werd ze best in show in haar klasse. Zij heeft ook het lieve karakter van haar mama en grootmoeder geërfd, maar is iets schuchterder naar vreemden toe.
Wij hopen dat ze de goede kenmerken door zal geven aan haar kittens. Haar eerste nestje hopen we eind dit jaar te mogen verwelkomen.
De papa van haar nestje zal waarschijnlijk Eur.Ch. Iris Fields Casimirus worden van cattery Van Maydonck.
¤ Naar de stamboom van Angel


Tot onze spijt hebben we Angel moeten laten inslapen op 31 juli 2010.
Deze mooie poes was angstig, en kon niet omgaan met veranderingen in de groep.
Dit kon heel ver gaan, de minste verandering in het kattenverblijf zorgde voor enorme stress bij Angel waardoor er steeds ruzie in de poezengroep was. Wij dachten dat door ouder te worden haar gedrag zou beteren, maar dit was helaas niet het geval, elke keer werd het erger waardoor Angel steeds onder stress stond.
We hebben geprobeerd haar te herplaatsen, maar ook dit wou niet lukken omwille van haar problemen.
De enige juiste oplossing was dan ook haar te laten inslapen.

Thebe
Deze lieve meid is geboren op 26 mei 2009, en is de jongste dochter van Winnie en Odin.
Met haar warme kleuren is ze een prachtige meid, die jammer genoeg wat schuchter is.
Thebe hebben we net als de vorige kittens van Winnie genoemd naar griekse goden/godinnen. Thebe gaf haar naam aan de stad Thebe. Ze was een van de twaalf of twintig dochters van Metope en de riviergod Asopus. Haar tweelingzuster heette Aigina. Beide waren slachtoffer geweest van Zeus' uitspattingen.
Later huwden Niobe en Thebe respectievelijk Amphion en Zethos, de tweelingzoons van de Thebaanse weduwe Antiope. De jongetjes waren te vondeling gelegd en grootgebracht door een veehoeder.
Ook Antiopes vader was volgens sommigen de rivier Asopus.
Antiope werd in verband gebracht met Dionysische, orgiastische uitspattingen. Amphion en Zethos veroverden de stad Thebe, die toen nog Kadmeia heette, en bouwde hem af. Amphion deed dit heel gemakkelijk, doordat de stenen op de klanken van zijn lier vanzelf hun plaats vonden.
Toen Zethos Thebe huwde, werd de stad naar haar vernoemd.
¤ Naar de stamboom van Thebe

Onze kater    >>naar de poezen<<

Odin  ( † 11 januari 2010 )

Odin werd geboren op 12 december 2005.
Tijdens mijn zoektocht naar een geschikte dekkater voor zowel Winnie als Aegle kwam ik hem toevallig tegen op internet. 2005. Hij werd toen al 6 maanden oud. Met zijn glanzende zwarte vacht, en hart van goud had hij meteen mijn hart gestolen.
Wat was ik blij toen zijn stamboom in orde bleek te zijn, hij kon de perfecte partner zijn voor Winnie en Aegle.
Op de leeftijd van 1 jaar had hij reeds zijn championstitel behaald op shows.
Omdat hij op shows niet echt goed in zijn vel zat, en hij niet van de allergrootste katers was bij de maine coons, hebben we daarna besloten het showen te stoppen. Er werden wel nog 2 punten voor de volgende titel behaald.
Reeds vanaf de geboorte van zijn eerste nest bleek dat hij prachtige kittens voortbracht, die het ook uitstekend deden op show. Enkele van hen zijn terecht gekomen bij andere cattery’s en doen het prima.
Odin testte ook elke keer negatief voor fiv, felv, hcm en pkd. Voor buitendekkingen is dat uitermate belangrijk. De dames die bij hem op bezoek kwamen zullen kunnen beamen dat hij een echte gentleman was. 2005.


Ik spreek over Odin in de verleden tijd, wat me zwaar valt.

Op zondag 10 januari 2010 vond ik hem ’s morgens in zeer slechte toestand in zijn hok, hij kon amper nog op zijn benen staan. De avond voordien was hij nog zeer actief en riep naar ons toen we buiten kwamen. Ik wist echt niet wat ik zag.
De dierenarts van wacht werd meteen gebeld, en we mochten meteen langskomen.
Jammer genoeg moest ik hem daar laten voor verzorging, hij bleek onderkoeld te zijn, wat zelfs de dierenarts vreemd vond toen ik vertelde hoe hij gehuisvest was en welke voeding hij kreeg. Ze zouden hem een infuus geven en onder de lamp leggen.
Toen ik ’s avonds belde, mocht ik hem al gaan ophalen, wat me ergens wel verwonderde.
Er werd me verteld dat hij in de namiddag te agressief was om te onderzoeken, en dat hij zijn infuus zelf had verwijderd. Met twee dierenartsen kreeg men het niet teruggeplaatst. Nu is Odin nooit makkelijk geweest bij de dierenarts, maar in zijn toestand is het haast onmogelijk dat hij zo onhandelbaar was dat hij niet verzorgd kon worden.
Wat er precies gebeurd is weet ik niet, wel kreeg ik de opmerking om eens een bloedonderzoek te laten doen bij hem, hij zou misschien een nierziekte kunnen hebben.
Hij werd thuis lekker warm naast de kachel geïnstalleerd, en geregeld nagekeken op temperatuur ed.
Maandagmorgen vond ik hem in nog slechtere toestand, hij nam geen voedsel of water meer van me aan.
Ik heb dadelijk men vaste dierenarts verwittigd dat ik langskwam met Odin, ik had de avond voordien nog met haar kunnen overleggen, jammer genoeg was ze zelf niet thuis toen. Al vanaf de eerste momenten dat Linsey hem onderzocht merkte ze dat hij verschillende gezwellen had aan de nieren, en dat 1 nier echt veel te groot was.
Hij werd verdoofd voor verder onderzoek, waar uit bleek dat hij niet te redden was.
We hebben dan beslist hem vredig te laten inslapen.
Waarschijnlijk had onze jongen reeds langer gezwellen, waar er jammer genoeg niets van te merken was, waardoor we niet vroeger konden ingrijpen.
We zijn dankbaar voor de tijd dat hij bij ons was, en voor zijn mooie nakomelingen.

We zullen hem erg missen.